Wat zijn de regels voor een huwelijk of geregistreerd partnerschap met een buitenlander.
Wanneer één of beide partners niet de Nederlandse nationaliteit hebben of niet in Nederland wonen, gelden de volgende regels:
partners die geen van beiden de Nederlandse nationaliteit hebben én die beiden in het buitenland wonen, kunnen in Nederland niet trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan;
partners die geen van beiden de Nederlandse nationaliteit hebben, kunnen in Nederland trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan als ten minste één van hen in Nederland woont. Degene die in Nederland woont moet wel een geldige verblijfstitel hebben;
partners die beiden buiten Nederland wonen, kunnen in Nederland trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan als ten minste één van hen de Nederlandse nationaliteit bezit;
partners die beiden in Nederland wonen kunnen in Nederland trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan, ook als geen van beiden de Nederlandse nationaliteit heeft. Zij moeten dan wel een geldige verblijfstitel hebben.
Geldige verblijfstitel
Niet-Nederlanders die willen trouwen of een geregistreerd partnerschap willen aangaan moeten een rechtsgeldige verblijfstitel hebben. Deze voorwaarde geldt niet voor EU/EER-onderdanen. Wanneer de niet-Nederlandse partner geen verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd heeft, moet hij in de meeste gevallen een verklaring overleggen over zijn verblijfsrechtelijke positie. Deze voorwaarde is gesteld om te voorkomen dat mensen een (schijn-)huwelijk of (schijn-)geregistreerd partnerschap aangaan om een verblijfstitel te krijgen.
Schijnhuwelijk of schijnpartnerschap en de M46-verklaring
Een schijnhuwelijk of schijnpartnerschap is een huwelijk of geregistreerd partnerschap waarbij tenminste één van de partners niet de Nederlandse nationaliteit heeft en dat wordt gesloten met als enig doel een verblijfsrechterlijke status in Nederland te verkrijgen voor de vreemdeling, die nog niet (of niet meer) over een verblijfsrecht in Nederland beschikt. Als ten minste één van de aanstaande echtgenoten of geregistreerde partners niet de Nederlandse nationaliteit bezit, dient de ambtenaar van de burgerlijke stand te beschikken over een verklaring (model M46) van de korpschef van de politie. Pas daarna mag de ambtenaar meewerken aan het opmaken van een akte van huwelijksaangifte of een akte van registratie van een partnerschap, en aan de voltrekking van een huwelijk of de aangifte van registratie van een partnerschap. De verklaring is zes maanden geldig. Voor meer informatie over de geldige verblijfstitel kunt u contact opnemen met de Publieksvoorlichting van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).
Nederlands recht bepalend
Als ten minste één van de partners in Nederland woont of de Nederlandse nationaliteit heeft, wordt de vraag of de partners met elkaar mogen trouwen dan wel een geregistreerd partnerschap mogen aangaan, beoordeeld naar het Nederlandse recht. Mogen de partners volgens de Nederlandse regels met elkaar trouwen of een partnerschap aangaan, dan kunnen zij dit doen, ook al staat het recht van het land van de niet-Nederlandse partner(s) dit niet toe. Of het recht van het land van de niet-Nederlandse partner(s) bijvoorbeeld het huwelijk of geregistreerd partnerschap tussen personen van hetzelfde geslacht toestaat, is niet van belang. Men dient in dat geval wel rekening te houden met mogelijke problemen in het buitenland.
Niet-Nederlanders die niet voldoen aan de regels van het Nederlandse recht, kunnen hier toch trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan als zij volgens het recht van het land waar zij de nationaliteit van hebben, mogen trouwen. Dit kan echter niet als zo’n huwelijk in strijd met de Nederlandse openbare orde zou zijn. Voor bipatride Nederlanders (Nederlanders die twee nationaliteiten bezitten) geldt dat zij in de regel moeten voldoen aan de vereisten die het Nederlandse recht stelt.
Verklaring van niet-gehuwd zijn
Een verklaring van niet-gehuwd zijn moet worden verkregen via de laatste woonplaats (in het buitenland). Indien u de Nederlandse nationaliteit bezit, kan het ministerie van Buitenlandse Zaken een bemiddelende rol spelen bij het verkrijgen van het document.